Η Μικροϋφαντική τέχνη/τεχνική ή αλλιώς υφαντό κόσμημα είναι η υφαντική σε μικρό αυτοσχέδιο αργαλειό, που στήνουμε μόνοι μας (δεν υπάρχει δηλαδή έτοιμος αργαλειός στο εμπόριο, κάτι που την καθιστά μοναδική τεχνική). 

Λίγα τεχνικά λόγια...

• Στήνουμε τον αργαλειό μας πάνω στην επίπεδη επιφάνεια, 
•  τοποθετούμε το σχέδιό μας, 
• τοποθετούμε λοξά τις καρφίτσες στα σημεία που το σχέδιό μας απαιτεί.
• Αφού στερεώσουμε το στημόνι μας στις καρφίτσες 
• και με τη βοήθεια μια βελόνας ικανής να διαπεράσει ακόμη και τις πιο μικρές μας χάντρες...
• Βήμα -βήμα ... ολοκληρώνουμε το "στημόνιασμά" μας!
•  Κατόπιν με μια βελόνα με στρογγυλή μύτη,(η σαΐτα στον μεγάλο καθιστό αργαλειό) περνάμε τα χρωματιστά υφάδια μας, ακολουθώντας το σχέδιό μας ή αλλιώς ...υφαίνουμε.
•  "Ελευθερώνουμε" το υφαντό από τον αργαλειό μας και προχωράμε στην τελική του μορφή. 

1. μια επιφάνεια περίπου στο μέγεθος του Α4 (μακετόχαρτο)
2. καρφίτσες 
3. νήματα (βαμβακερά,λινά, μάλλινα,μετάξι...)
4. χάντρες (γυάλινες, ή ακρυλικές, μεταλλικές, φίλντισι, πολυμερικός πηλός, ξύλο, υφασμάτινες, ημιπολύτιμες...) 
5. βελόνες χωρίς μύτη 
6. το μιλιμετρέ σχέδιό μας
7. Ένα σαπούνι πλάκα 
8. Μια πλάκα αγνού μελισσοκεριού 
9. ψαλίδι κεντήματος με κυρτή μύτη 

Kilimaki  (=μικρό κιλίμι)

Το κιλίμι είναι ένας είναι χειροποίητος τάπητας, χωρίς πέλος, από πρόβειο συνήθως μαλλί και βαμβάκι που αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής λαϊκής τέχνης και ένα βασικό στοιχείο της διακόσμησης του παραδοσιακού νοικοκυριού σε όλη την Ελλάδα. Για την ύφανσή του χρησιμοποιείται ο όρθιος αργαλειός αλλά και ο οριζόντιος με πατήθρες.

Ετυμολογία

Η λέξη κιλίμι είναι τούρκικη αραβικής όμως προέλευσης (gilim).Πρωτοεμφανίζεται σε μια ανώνυμη γεωγραφική πραγματεία του τέλους του 10ου αιώνα το «Hadudal Alam» ή «Σύνορα του κόσμου» και σε ένα περσικό χειρόγραφο των αρχών του 11ου αιώνα το «Shahnameh» ή «βιβλίο των Βασιλέων» του Ferdowsi (Πετσόπουλος,1990, σ.7). Σύμφωνα με τον Collingwood η λέξη kilim προέρχεται από την αραβική λέξη κουρτίνα παραπέμποντας στην αρχική χρήση της για αναρτημένα διακοσμητικά υφαντά (1968,σ.141)

Πηγή: Wikipedia